Συγγραφέας Παιδικής Λογοτεχνίας

Καλωσήρθατε στον "τόπο" μου!

Παρασκευή 29 Νοεμβρίου 2019

ΔΕΚΑΠΕΝΤΕ ΧΡΟΝΙΑ ΕΠΙΤΥΧΙΕΣ!

Ο πιο πάνω τίτλος μόνο την αλήθεια φανερώνει και τίποτε άλλο!
Άλλωστε το να κυκλοφορούν εκεί έξω δέκα βιβλία σου και να περιμένουν και άλλα δυο την κυκλοφορία τους, να έχουν μεταφραστεί δυο από αυτά, να έχουν βραβευτεί όχι μία αλλά περισσότερες φορές, να έχει γίνει ένα από αυτά, θέατρο και να έχουν διαβαστεί από χιλιάδες παιδιά και μεγάλους, μάλλον το λες επιτυχία. Ένα "ναι" που ήρθε το φθινόπωρο του 2002, άλλαξε πραγματικά πολλά στη ζωή μου. Δεν ήταν ποτέ μέσα στα όνειρα μου και τα θέλω μου, να γίνω συγγραφέας.


Οι επιτυχίες αυτές ξεκίνησαν πριν ακριβώς δεκαπέντε χρόνια στις 29 Νοεμβρίου 2004,
όταν κυκλοφόρησε το πρώτο μου βιβλίο, ο "Κλέφτης ονείρων".
Η σκηνή με τις δυο σακούλες που έγραφαν ΚΕΔΡΟΣ, νομίζω ότι θα μείνει για πάντα ανεξίτηλη στο μυαλό μου. Το πιο ελαφρύ βάρος, όπως είχα κάποτε πει. Όταν βγήκα με τα τριάντα πέντε δωρεάν αντίτυπα μοιρασμένα σε δυο σακούλες από το βιβλιοπωλείο των εκδόσεων, νόμιζα πως όλος ο κόσμος μπορούσε να διαβάσει στα μάτια μου μια από τις ευτυχισμένες στιγμές της μέχρι τώρα ζωής μου. Και ενώ μέχρι τη στάση του λεωφορείου, είχαν ήδη κοπεί τα χέρια μου, εγώ δεν σταμάτησα ούτε μια φορά.
Από τότε κράτησα πολλές φορές σακούλες με  φρέσκα βιβλία μου και βγήκα και από πόρτες άλλων εκδοτικών οίκων, αλλά όπως είναι φυσικό όλα όσα αισθάνθηκα εκείνη την πρώτη φορά, δεν θα τα ξαναζήσω.
Οι εκδόσεις Κέδρος, ήταν ο πρώτος εκδοτικός οίκος με τον οποίο συνεργάστηκα και συνεργάζομαι ακόμα. Είναι λίγο σαν το σπίτι μου. Αποκλείεται να πάω εκεί και να μείνω λιγότερο από μια ώρα.
Μπορεί οι εκδόσεις αυτές να είναι η πρώτη μου αγάπη, αλλά δεν είναι και η μοναδική. Μέσα στις επιτυχίες όλων αυτών των χρόνων είναι και η συνεργασία μου με δυο σημαντικούς εκδοτικούς οίκους της χώρας μας, τις εκδόσεις Ψυχογιός και τις εκδόσεις Πατάκη.
Καινούρια πρόσωπα, άλλοι τρόποι προσέγγισης των πραγμάτων, αλλά πάντα το ίδιο -όσο το δυνατόν-εκδοτικά καλύτερο αποτέλεσμα.

Ήμουν και είμαι τυχερή. Τα βιβλία μου έδωσαν και συνεχίζουν να μου δίνουν τεράστιες χαρές και επιτυχίες.
Ευχαριστώ όλους αυτούς τους ανθρώπους που έχουν ένα μερίδιο ευθύνης σε αυτή μου την ευτυχία!
Δεν μπορώ να μην αναφερθώ όμως πρώτα από όλα στην Αριάδνη Μοσχονά, που ήταν η πρώτη που πίστεψε στη δουλειά μου και χαίρομαι που δεν την απογοήτεψα-συγγραφικά εννοώ-όλα αυτά τα χρόνια.

 Έπειτα στη Δομηνίκη  Σάνδη που αγκάλιασε με τόση αγάπη την πρώτη μου δουλειά στις εκδόσεις Ψυχογιός
Και τέλος, την Έλενα Πατάκη που μας είπε το ναι για μια δουλειά που δεν ήταν και τόσο εύκολο να εκδοθεί.
Πέρα όμως από αυτούς τους ανθρώπους, που είναι οι υπεύθυνοι για το παιδικό και εκπαιδευτικό βιβλίο των εκδόσεων τους, υπήρξαν και υπάρχουν άνθρωποι που χάρις στην αγάπη και τη συνεργασία τους, είμαι εδώ και σας γράφω για αυτές τις επιτυχίες των δεκαπέντε χρόνων.
Η αγαπημένη μου Αγγελική Πορτοκάλογλου που μαζί με τον επίσης αγαπημένο Δικαίο Χατζηπλή, αποτελούν τους καλύτερους υπεύθυνους εκδηλώσεων στη χώρα!
Και φυσικά κάπου εδώ αρχίζει ένας ατελείωτος κατάλογος, που σίγουρα θα έχω ξεχάσει ονόματα.
Γιάννης Κονταράκης, Ξένια Τρύφων, Μαρία Ζαμπάρα, τα κορίτσια και ο Φώτης του βιβλιοπωλείου, Μαρία Σπανάκη από τις εκδόσεις Κέδρος, Δομηνίκη Σάνδη από τις εκδόσεις Ψυχογιός,  Υβόνη Καρύδη από τις εκδόσεις Πατάκη.
Είναι και άλλοι, το ξέρω!!!
Δεν μπορώ επίσης να μην αναφέρω όλους τους εικονογράφους μου, που αγάπησαν τη δουλειά μου γι αυτό μπόρεσαν να δώσουν τις δικές τους πολλές πινελιές, για ένα πιο ολοκληρωμένο αποτέλεσμα
Έλλη Γρίβα, Γιώργος Σγουρός, Σοφία Παπαδοπούλου, Γιώτα Κοκκόση, Ντανιέλα Σταματιάδη, Στέλιο Σταματιάδη, και η υπό έκδοση Σάντρα Ελευθερίου!
Κλείνοντας ένα μεγάλο ευχαριστώ στην Ελένη Λούβρου, την καλύτερη συνεργάτιδα και φίλη που θα μπορούσα ποτέ να έχω, στην Κωνσταντίνα Μαύρου την  καλύτερη διαδικτυάκη μεταφράστρια και φίλη, που αν δεν υπήρχαν τα βιβλία μου, μάλλον δεν θα είχαμε γνωριστεί ποτέ, και τον Μάριο Θεοχάρους, τον καλύτερο σκηνοθέτη και φίλο, που πραγματοποίησε ένα από τα μεγαλύτερα όνειρα μου!
Αν έπρεπε να κάνω μια ευχή-και όχι περισσότερες-είναι να είμαστε πάντα καλά για να μπορούμε να φτιάχνουμε όμορφα πράγματα στο χώρο του βιβλίου.



ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΟΛΟΥΣ ΟΛΟΥΣ!

Κυριακή 22 Σεπτεμβρίου 2019

ΤΙ ΜΟΥ ΕΦΕΡΕ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ





 Μπορεί το καλοκαίρι να έφυγε, αλλά πίσω του άφησε το πιο ωραίο δώρο που μπορεί να πάρει ένας συγγραφέας. Και αυτό δεν είναι άλλο, από ένα καινούριο βιβλίο. Ένα ακόμα παιδί γεννήθηκε και προστέθηκε στα υπόλοιπα.
"Αν η μαμά σου φοράει ένα καπέλο από σύννεφο που βρέχει" ο τίτλος του και ίσως θα χρειαστεί να πάρεις μια μικρή ανάσα για να τον πεις ολόκληρο.
Και αυτό όπως και όλα τα βιβλία έχει μια δική του άλλη ιστορία, από αυτήν που μας διηγείται. Γράφτηκε σε δυο εντελώς διαφορετικές περιόδους. Η πρώτη ήταν το 2010, είχε άλλη μορφή και διαφορετικό τίτλο: "Γιατί κλαίει κάθε βράδυ η μαμά μου". Η αλήθεια είναι πως εκείνη η χρονιά ήταν πολύ δύσκολη για μένα και το να γράψω ένα βιβλίο για πράγματα που σε απασχολούν, αποδείχτηκε σωτήριο. Το αποτέλεσμα όμως ως ολοκληρωμένο έργο δεν ήταν και τόσο καλό, για να γίνει βιβλίο. Έτσι έμεινε αποθηκευμένο για τουλάχιστον εφτά χρόνια. Μέχρι που βρέθηκε ο χρόνος να  ασχοληθώ ξανά μαζί του. Η ιστορία εμπλουτίστηκε και έγινε το βιβλίο με τον τίτλο που αναφέρω πιο πάνω. Διαβάστηκε από την Αριάδνη Μοσχονά των εκδόσεων Κέδρος και έτσι πήρε το γνωστό δρόμο για να γίνει βιβλίο και να κυκλοφορήσει το φετινό Ιούλιο. Μεσοκαλόκαιρα, άρχισε το ταξίδι του και ελπίζω να αρέσει σε μικρούς και σε μεγάλους.

Λίγα λόγια για την υπόθεση:

Η Ελπίδα που είναι και η συγγραφέας του βιβλίου, είναι ένα κορίτσι που ζει με τη μητέρα της. Η καθημερινότητα τους, είναι σχεδόν δεδομένη. Το παιδί σχολείο και η μαμά δουλειά. Στην καθημερινότητα τους υπάρχουν επίσης και κάποια σταθεροί πρωταγωνιστές, όπως η καλύτερη φίλη της μαμάς της, η Κερασούλα. Την μαμά απασχολεί κάτι σοβαρό, τόσο σοβαρό που σύμφωνα με την Ελπίδα, την κάνει να κλαίει κάθε βράδυ. Για το λόγο αυτό, αποφασίζει να ψάξει και να βρει μέσω της συγγραφής την αιτία. Σύμφωνα πάλι με την ίδια, το κάνει για να βοηθήσει τη μαμά της, αλλά και όσες μαμάδες βρίσκονται σε παρόμοια θέση.
Κάποιοι από τους λόγους μπορεί να είναι χαζοί π.χ. το να κλαις γιατί κάθε μέρα ένα μυγάκι στραβώνεται και μπαίνει στα μάτια σου, ή πολύ σοβαροί όπως να  μην έχει δουλειά.
Όλοι οι λόγοι αντιμετωπίζονται από την Ελπίδα με  χιούμορ και τον ιδιαίτερο τρόπο που αντιμετωπίζουν τα παιδιά τη ζωή.

ΑΝ Η ΜΑΜΑ ΣΟΥ ΦΟΡΑΕΙ ΕΝΑ ΚΑΠΕΛΟ ΑΠΟ ΣΥΝΝΕΦΟ ΠΟΥ ΒΡΕΧΕΙ
εικ. Απόστολος Ιωάννου, Κέδρος 2019

https://www.kedros.gr/product/8905/mama-foraei-kapelo-synnefo-brexei.html

*Η φωτογραφία είναι από το αγαπημένο μου νησί, την Αμοργό

Πέμπτη 12 Σεπτεμβρίου 2019

Η ΑΠΩΛΕΙΑ -Ο ΧΡΟΝΟΣ- Η ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΣΗ


Σήμερα ήταν η πρώτη φορά που άκουσα από το ραδιόφωνο ολόκληρο τραγούδι των Cranberries χωρίς να χρειαστεί να αλλάξω σταθμό. Κάτι που έκανα από τότε που η τραγουδίστρια τους η Dolores O' Riordan, έφυγε από τούτην εδώ τη ζωή. Έχουν περάσει σχεδόν δυο χρόνια από τότε. Η Ντολόρες είναι μία από τις αγαπημένες μου γυναικείες φωνές. Δεν μπορούσα να ακούω τη φωνή της. Μου προκαλούσε θλίψη. Ίσως ο συνδυασμός της φωνής, με την ψυχική της ασθένεια και την ηλικία που τερματίστηκε η ζωή της, έπαιρνε τέτοιες διαστάσεις, που ήταν αδύνατον για μένα να την ακούω όλο αυτό το διάστημα να ολοκληρώνει ένα τραγούδι.
Σήμερα όμως, αφού πέρασε πιθανόν ο χρόνος αυτού του πένθους, άφησα το Imagination να παίξει ολόκληρο. Δεν συνέβηκε όμως το ίδιο με το Ημίφως του Λαυρέντη Μαχαιρίτσα.
Άλλαξα γρήγορα σταθμό. Και έτσι κατάλαβα πως η αγαπημένη μου Ντολόρες, έψαχνε σχεδόν δυο χρόνια για αντικαταστάτη, για να μπορεί να λέει πια ολόκληρα τα τραγούδια της.