Συγγραφέας Παιδικής Λογοτεχνίας

Καλωσήρθατε στον "τόπο" μου!

Τετάρτη 16 Απριλίου 2014

ΚΑΠΟΙΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ

Είναι κάποιοι άνθρωποι που έτσι όπως ήρθαν στη ζωή σου αθόρυβα με τον ίδιο τρόπο έχουν φύγει. Θα μπορούσαν να γίνουν οι καλύτεροι φίλοι σου. Θα μπορούσαν να παίξουν ένα σημαντικό ρόλο στη ζωή σου. Θα μπορούσες να εξαρτιέσαι από αυτούς. Τίποτα από όλα αυτά όμως δεν έχει συμβεί. Έχουν έρθει στη ζωή σου για ένα και μόνο σκοπό. Για να σε κάνουν να συνειδητοποιήσεις για ακόμα μία φορά-εκτός αν ανήκεις στην κατηγορία των ασυνείδητων-πόσο σπουδαίο πράγμα είναι αυτό που ονομάζουμε άνθρωπο.
Σήμερα συνάντησα έναν τέτοιο άνθρωπο.  Οδηγούσα όταν την είδα. Με είδε κι αυτή. Είχαμε κανα δυο χρόνια να βρεθούμε. Πάλι βιαστικά και τότε. Σταματάω το αυτοκίνητο στη μέση ενός δρόμου του χωριού.  Με φιλάει και εγώ την αγκαλιάζω. Τότε ήταν που συνειδητοποίησα μια λεπτομέρεια στη συμπεριφορά μου. Όταν αγκαλιάζω ανθρώπους που αγαπάω  πάντα ανεβοκατεβαίνει το χέρι μου στην πλάτη τους. Σαν να πιστεύω πως η αγκαλιά είναι λίγη και πως πρέπει να κάνεις κάτι ακόμα για να ενισχύσεις την αξία της. Αλλά αυτά είναι δικά μου καμώματα. Μετά τη φίλησα και γω. Δεν προλάβαμε να πούμε κάτι πέρα από το ότι "Έχει γίνει ένας κούκλος ο γιός σου" και να συνεχίσω με ένα "Όλα καλά;" "Όλα καλά" μου απαντάει. Ένα αυτοκίνητο ήδη είχε κολλήσει τη μούρη του. Μια στιγμή δηλαδή πριν κορνάρει-πράγμα που δεν έγινε ποτέ, γιατί μπήκα έγκαιρα στο αυτοκίνητο. Πόσο χάρηκα που την είδα! Χωρίς να την ξέρω καλά-δεν μας δώθηκε ποτέ αυτή η ευκαιρία-έχω νιώσει ότι είναι ένας όμορφος άνθρωπος. Ένας άνθρωπος που αξίζει να αγαπήσεις. Κι αυτό γιατί την ένιωθα δίπλα μου σε χρόνια δύσκολα, χωρίς να είναι ποτέ στην πραγματικότητα. Γιατί τις δυο τρεις φορές που έχουμε μιλήσει αρκετά, έχουμε μοιραστεί πράγματα που δεν μοιράζεσαι εύκολα. Γιατί είναι ένας άνθρωπος που ξέρει να χαμογελάει και στα δύσκολα. Και για μένα αυτό είναι μεγάλο προσόν. Βγαίνεις από το δικό σου κακομοίρικο εγώ και σκορπάς το χαμογέλο σου και ας είναι έτοιμο το ταβάνι να σε πλακώσει.
Είχα σκεφτεί αρκετές φορές να κρατήσω επικοινωνία μαζί της. Να κάνουμε παρέα. Αλλά ποτέ δεν έκανα την κίνηση. Ούτε κι αυτή. Ίσως γιατί αυτός είναι ο ρόλος που θα παίξει στη ζωή μου. 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου